De verklaring voor de naam van de ooievaarsbeet laat zich niet lastig raden. Om het fabeltje dat baby’s door de ooievaar werden gebracht kracht bij te zetten, lieten ouders het plekje in de nek zien waar de ooievaar de baby zou hebben vastgehouden. Ongeveer veertig procent van de pasgeborenen wordt geboren met één of soms meerdere ooievaarsbeten.
Wat is een ooievaarsbeet?
De ooievaarsbeet wordt een paar dagen na de geboorte zichtbaar op het voorhoofd, boven de ogen of op de haargrens van het achterhoofd van de baby. Daarnaast kunnen ze verschijnen op de onderrug van het kind. Vlekjes in het gezicht worden ook wel ‘engeltjeskus’ genoemd. Vaak is er sprake van meerdere kleine, rozerode gekleurde vlekjes bij elkaar. Ook is het mogelijk dat de ooievaarsbeet onder de huid van de baby zit, vaak in de buurt van de oogjes. Hij is dan in ieder geval minder goed of helemaal niet zichtbaar.
Hoe ontstaat een ooievaarsbeet?
De vlekjes worden gevormd door bloedvaten in de huid. Vermoedelijk zijn deze bloedvaten tijdelijk iets uitgezet, wat een vlekkerig effect geeft. Na verloop van tijd slinken ze weer en verdwijnen de vlekjes. Een andere verklaring is dat op de plaats van de vlek een teveel aan bloedvaatjes in de huid aanwezig is. Wanneer deze bloedvaten uiteindelijk afsterven omdat ze geen functie hebben, verdwijnen de vlekken weer.
Hoe ontwikkelt een ooievaarsbeet zich?
De ooievaarsbeet is volkomen onschuldig en zal na een paar maanden tot jaren in het overgrote deel van de gevallen verdwijnen. De vlekken in het gezicht verdwijnen doorgaans sneller dan die in de nek. De vlekjes worden naar gelang van tijd lichter van kleur. Het komt voor dat de vlekken in de nek altijd enigszins zichtbaar blijven.
In sommige gevallen wordt de vlek nadat hij verdwenen lijkt, soms nog zichtbaar bij inspanning. Als de baby hard moet huilen of persen bijvoorbeeld, of wanneer hij heeft geslapen. Ook wanneer een baby ziek is, kunnen de vlekjes duidelijker worden. Het is geen reden tot zorg.
