“Het is niet iets wat ik met veel plezier doe. Ik ben begonnen met een handkolf, dat lukte helemaal niet. Krijg met zo’n plastic ding maar ‘ns een toeschietreflex. Ik heb daarom een bijeenkomst over kolven gevolgd en in overleg een enkelzijdige elektrische kolf gekocht. Ik heb vooral gelet op het formaat. Ik wilde geen apparaat waar ik een grote rugzak voor nodig had. De bijeenkomst was heel zinvol: je leert wanneer je het beste kunt kolven, hoe je de melk moet bewaren en ook hoe je kolven met je werk kunt combineren. Ik ben nu een beetje aan het experimenteren. Al met al gaat het steeds beter en heb ik zelfs al een flink voorraadje in de vriezer liggen. Gelukkig heb ik nog een paar weken de tijd voordat ik weer aan het werk ga.”- Mira
“Toen ik er net mee begon dacht ik het nooit vol zou houden. Maar gelukkig ging het vanzelf goed. Uiteindelijk heb ik dertien maanden borstvoeding gegeven. Ik werk bij een communicatiebureau. Tijdens mijn zwangerschap had ik al aangekondigd dat ik van plan was te gaan kolven. Mijn manager stond er positief tegenover. We zitten in een groot hip industrieel pand zonder muren, alles is open. De enige ruimte met een deur is de vergaderruimte, maar die is nou uitgerekend helemaal van glas. Een soort vissenkom: iedereen kan zien wat je aan het doen bent. Volgens mijn manager was het geen enkel probleem om daar te kolven. Maar ik voelde er weinig voor, te meer omdat er veel jonge mensen bij ons werken die nog helemaal niet met kinderen bezig zijn. Uiteindelijk werd het de ruimte waar de server stond. Dat klinkt een beetje zielig, maar dat was het absoluut niet! Het kolven ging daar prima: koffie erbij, een paar tijdschriften en een server die lekker zoemde. Alleen zat ik mezelf af en toe een beetje dwars, dan voelde ik me opgejaagd: snel kolven voordat een vergadering begon of eerst nog even een mail er uitdoen. Wat erg uitmaakte, is dat ik na mijn zwangerschapsverlof twee maanden extra ouderschapsverlof heb opgenomen. Dan begin je wel zo ontspannen.” – Eva
In het begin was het echt aanmodderen: de allereerste keer was ik zo bezig met het apparaat dat er niet meer dan tien milliliter uitkwam. Nu gaat het helemaal goed. Achteraf bekeken, ben ik een beetje overhaast begonnen. Je denkt ‘het is nog maar kort dag en straks moet ik weer aan het werk’. Voor die tijd wilde ik al een flinke voorraad aangelegd hebben. Ik ben ook naar een bijeenkomst geweest. Daar leerde ik me te ontspannen en me niet zo op het apparaat blind te staren. Op kantoor liep alles op rolletjes: er was een geschikte ruimte en het scheelde enorm dat twee collega’s ook kolfden.” – Bibi
>>Lees meer over werk en kolven.
